Układ pokarmowy człowieka to rozbudowany system narządów, związany za przetwarzanie i przyswajanie substancji odżywczych. Zrozumienie jego budowy zakłada nie tylko znajomości naukowej, ale także doświadczalnego spojrzenia. Z tego powodu systematyczną zainteresowanie zdobywają modele anatomiczne, które dają szansę w czytelny sposób zrozumieć topografię ciała ludzkiego. Wyjątkowe znaczenie wśród środków szkoleniowych mają modele anatomiczne układu pokarmowego, dlatego że właśnie ten system zalicza się do najbardziej skomplikowanych i pełni główną funkcję w działaniach życiowych. Zgłębianie nauki o organizmie jedynie na bazie obrazów i opisów w książkach jest ograniczona i skomplikowana. Studenci kierunków zdrowotnych czy dietetyki powinni nie tylko opanować nazwy narządów, ale także zrozumieć ich wzajemne połączenia i umiejscowienie w obszarze żołądkowej. W tym aspekcie modele anatomiczne są ważną podporą, gdyż pozwalają poznać trójwymiarowe relacje, ujrzeć wielkość i kształt narządów, a także zrozumieć budowę szczegółową, na wzór poziomy błony trawiennego narządu czy sieć kosmków cienkowodnych. Poprzez nim proces poznawania jest znacznie wciągający i wydajny, a zdobyta znajomość zostaje zachowana na dłużej. Na obszarze sprzedaży oferowanych jest liczne rodzajów środków szkoleniowych. Znajdujemy zarówno modele anatomiczne obrazujące odrębne narządy, takie jak żołądek, wątroba czy gruczoł trawienny, jak i pełne zestawy odzwierciedlające kompletny ciąg układu żywieniowego od wnęki oralnej aż po odbytnicę. Część z nich są uproszczone, pozostałe bardzo dokładne, dające możliwość nawet separowanie poszczególnych elementów i precyzyjne zbadanie ich budowie. Takie rozwiązania powodują, że modele anatomiczne można dostosować do poziomu edukacji – inne będą właściwe dla studenta szkoły średniej placówki ponadpodstawowej, a kolejne dla adepta przygotowującego się do kolokwium z anatomii czy nadchodzącego doktora. Zastosowanie pomocy jest szczególnie rozległe. Używa się je przede wszystkim na akademiach zdrowotnych i kierunkach powiązanych z dziedzinami o medycynie, ale także w szkołach ponadpodstawowych, szczególnie w profilach przyrodniczo-chemicznych. Dzięki nim słuchacze są w stanie dokładniej pojąć procesy mające miejsce w ludzkim ciele. Warto wspomnieć dodatkowo o użytkowym wykorzystaniu w naukach o odżywianiu czy w gabinetach zdrowotnych, gdzie modele anatomiczne funkcjonują jako narzędzie w rozmowie z osobą leczoną. Ukazanie organu na odwzorowaniu jest znacznie bardziej czytelne niż wyjaśnienie ustny, co zwiększa świadomość życiową i ułatwia przedstawienie powodów rozmaitych schorzeń.
Używanie z podobnych środków szkoleniowych ma wiele plusów. Na początku, zapewnia lepsze przyswajanie wiedzy dzięki obrazowaniu i powtarzalności. Po drugie, w oporze do preparatów naturalnych, modele anatomiczne są wytrzymałe, nieszkodliwe i zdrowe, a zarazem dostępne zawsze wtedy, gdy są konieczne. Po trzecie, można je używać ponownie, co sprawia, że są inwestycją na lata. Na koniec, są powszechne – posiadają przeznaczenie zarówno w nauce podstawowej, jak i na specjalistycznych poziomach edukacji. Warto podkreślić, że ewolucja technologii znacznie zwiększył opcje w tej sferze. Coraz częściej spotykamy modele anatomiczne tworzone w metodzie 3D, które realistycznie odwzorowują budowę narządów i dają szansę nawet na symulację procedur lekarskich. W tym samym czasie postępuje używanie komputerowej i rozszerzonej realności w kształceniu medycznej, mimo to pomimo tego standardowe modele zachowują najważniejszą rolę. Są bowiem nieskomplikowane w stosowaniu, nie wymagają technicznego urządzenia, a zarazem funkcjonują jako bardzo skuteczne narzędzie edukacyjne. Reasumując, system żywieniowy to najjażniejszy z fundamentalnych struktur organizmu, a jego zrozumienie ma kluczowe wagę zarówno dla lekarzy, jak i dla jednostek pracujących w nauką o odżywianiu, naukami przyrodniczymi czy edukacją zdrowotną. Aby nauka była efektywna, nie okazuje się wystarczające wiedza książkowa, wymagane jest doświadczalne zastosowanie, które zapewniają właśnie modele anatomiczne układu pokarmowego. Dzięki nim wiedza staje się znacznie czytelna, prostszą do zapamiętania i wartościowa w przyszłej działalności specjalistycznej. Takie narzędzia to inwestycja w poziom edukacji, pełniejsze wyszkolenie kolejnych ekspertów oraz efektywniejsze metody transferu wiedzy zarówno adeptom, jak i osobom leczonym.