Modele anatomiczne repliki odgrywają kluczową funkcję w nauce o ludzkim ciele, umożliwiając dokładne poznanie budowy i funkcji poszczególnych struktur oraz narządów. Nowoczesna medycyna , szkolnictwo oraz chirurgia stomatologiczna intensywnie używają modeli anatomicznych, aby lepiej zinterpretować struktury wewnętrzne organizmu. Dzięki nim zarówno kursanci , jak i wykwalifikowani doktorzy mogą lepiej badać relacje topograficzne pomiędzy poszczególnymi strukturami ciała. Na rynku dostępne są różnorodne modele anatomiczne, które wiernie odwzorowują struktury szkieletowe, mięśniowe, układ naczyniowy i struktury nerwowe. Wprowadzane w edukacji klinicznej modele anatomiczne pomagają w nauce struktur wewnętrznych poprzez szczegółowe zrekonstruowanie powłok ciała i części składowych ciała. Szczególnie istotne są modele anatomiczne struktury kostnej, które pozwalają na precyzyjne zrozumienie artykulacji, ułożenia kości oraz ich rozmiarów. W dentystyce często używa się modele anatomiczne struktury kostnej głowy i szczęki, które pomagają w nauce anatomicznego rozmieszczenia zębów, a także w przygotowaniu wymagających operacji stomatologicznych.
Dzięki pionierskim technologiom modele anatomiczne stają się coraz bardziej precyzyjne, oferując precyzyjne odwzorowanie struktur organicznych. Modele anatomiczne są wykonane z substancji modelarskich, które w wiarygodny sposób replikują rozciągliwość i twardość poszczególnych fragmentów ciała. Przez zastosowanie precyzyjnych technik druku 3D, modele anatomiczne mogą być jeszcze bardziej dokładne i skonfigurowane do indywidualnych preferencji lekarzy oraz praktykantów. Podsumowując, modele anatomiczne to bazowy element edukacji lekarskiej i nauk przyrodniczych, który pozwala na dokładne zrozumienie kształtu i działania organizmu. Modele anatomiczne oka przedstawiają wszystkie ważne elementy, takie jak rogówka, element skupiający światło, tęczówka, substancja wypełniająca oko, siatkówka oraz droga sygnałowa. Dzięki nim można zobaczyć, jak promienie świetlne przechodzą przez struktury oka i trafiają na siatkówkę, gdzie zamieniane są w impulsy nerwowe. Niektóre modele anatomiczne oka są demontowane na części, co pozwala na analizę ich struktury z detalami. Modele anatomiczne ucha odwzorowują zarówno część powierzchniową, jak i ukrytą tego narządu. Widoczne są zewnętrzna część ucha, otwór prowadzący dźwięki, cienka struktura w uchu, a także elementy przewodzące dźwięk – młoteczek, przekaźnik drgań i najmniejsza kosteczka ucha. Szczególnie istotnym elementem jest narząd równowagi, który odpowiada za koordynację ruchową. Modele anatomiczne ucha pozwalają na zrozumienie mechanizmu transmisji fal akustycznych i jego zamiany w sygnały sensoryczne przekazywane do centrum przetwarzania bodźców. Zarówno modele anatomiczne oka, jak i ucha są niezbędne w szkoleniu anatomii, ponieważ umożliwiają przedstawienie struktur niewidocznych gołym okiem. Wykorzystuje się je w edukacji studentów nauk medycznych, specjalistów chorób oczu, specjalistów od słuchu oraz dydaktyków. Współczesne modele anatomiczne wykonane są z wysokiej jakości materiałów, szczegółowo odwzorowujących naturalne tkanki, co czyni je bardzo ważnym wsparciem w badaniach klinicznej.